تأثیر یک دوره فعالیت بدنی بر عوامل خطرزای قلبی عروقی معتادان پس از یک سال ترک مصرف مواد مخدر

زمینه و هدف: نگرانی هایی در مورد درمان مصرف مواد مخدر که دارای آثار افزایش وزن و اختلالات پرخوری پس از ترک هستند وجود دارد. الگوهای تغذیه ای نامناسب و افزایش بیش از حد وزن در دوره ی بازگشت از اعتیاد به مواد مخدر و الکل مشاهده شده است. هدف از این تحقیق، بررسی کارایی یک دوره فعالیت بدنی بر وزن، BMI و WHR، حداکثر اکسیژن مصرفی، لیپید و لیپوپروتئین های پلاسمایی معتادان پس از یک سال ترک مصرف مواد مخدر می باشد. روش تحقیق: این تحقیق از نوع نیمه تجربی بود. از افراد مرد دارای سابقه ی بیش از یک سال ترک مواد مخدر، که در گروه های ترک اعتیاد "معتادان گمنام" در استان چهارمحال بختیاری بودند، پس از یک فراخوان، در مجموع فقط 37 آزمودنی 49-23 ساله که به طور داوطلبانه مایل به شرکت در تحقیق بودند، به عنوان نمونه انتخاب شدند. شرکت کنندگان به نسبت 1:1 تحت نظارت ناظر پروژه به طور تصادفی ساده به گروه تجربی (18 نفر) و کنترل (19نفر) تقسیم شدند. از 37 آزمودنی 31 نفر موفق به اتمام دوره ی تحقیق شدند (16 آزمودنی گروه تجربی، 15 آزمودنی گروه کنترل). 12هفته تمرین شامل شرکت در فعالیت ها و ورزش هایی مانند بازی بدمینتون، پیاده روی و دوی نرم بود. دوره ی تمرین شامل 20 دقیقه تمرین در ابتدا تا 45 دقیقه تمرین در انتهای تحقیق بود. ضربان قلب در طول هر جلسه (HR 50-70%) از طریق 10 ضربان سنج که به طور تصادفی به وسیله ی آزمودنی ها استفاده می شد، کنترل می شد. ترکیب بدنی به وسیله کالیپر، کلسترول، HDL، LDL، VLDL و TG از طریق کیت های تشخیصی آنزیمی در ابتدا و پایان دوره، مورد ارزیابی قرار گرفت. از آزمون لوین و آزمون t- مستقل جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: در گروه تجربی کاهش معنی داری در وزن (002/0p=)، BMI (001/0p=)، WHR(004/0p=)، کلسترول (009/0p=)، HDL (045/0p=) وLDL (002/0p=) مشاهده شد، در حالی که در TG اختلاف معنی دار مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به تأثیر مواد مخدر و نیکوتین در افزایش میزان متابولیسم بدن به نظر می رسد اجرای فعالیت بدنی بدون رژیم غذایی باعث کند شدن روند افزایش وزن و BMI می گردد، از این رو می توان گفت که فعالیت بدنی افزایش وزن بعد از ترک مواد و سیگار را کنترل کرده و کاهش دهد.